Joshua

Op 9 maart is aan de Universiteit voor Humanistiek collega Chantal Sluijsmans gepromoveerd.
De titel van haar dissertatie luidt: Spanningsvol verbinden in een ziekenhuis – Menslievende zorg stimuleren door normatieve professionalisering
Het onderzoek vestigt de aandacht op een vorm van organisatie-ontwikkeling waarbij organisatiebrede moreel geladen vragen, zoals het gebrek aan verbinding tussen verpleegkundigen en managers, in bewerking worden genomen via dialogische leerprocessen. Geestelijk verzorgers kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het bevorderen van menslievende zorg organisatiebreed.
Lees meer.

Regelmatig hoor je van studenten tijdens hun stage de bijna wanhopige vraag wat hun levensbeschouwelijke identiteit en hun theologische bagage betekenen in het contact met cliënten en in het geheel van hun werk. ‘Heb ik een boodschap voor cliënten of medewerkers?’ ‘Mag ik mijn overtuiging en achtergrond een rol laten spelen?’ ‘Mensen zitten niet op mij te wachten, of hebben geen vraag op religieus vlak: wat moet ik dan?’ Je moet leren om theorie en praktijk op elkaar af te stemmen, waarbij de praktijk altijd diffuser en complexer is dan verwacht. Daarnaast gaat het om de vraag wat de betekenis is van theologie of humanistiek voor de praktijk van geestelijke verzorging. Is die betekenis er, en zo ja, hoe ziet die er dan uit? Het is een vraag die veel – ook ervaren – geestelijk verzorgers moeilijk te beantwoorden vinden. Dit nummer benadert die vraag vanuit verschillende perspectieven.

Op 21 december is collega Joep van de Geer gepromoveerd.
De titel van zijn dissertatie luidt: Learning Spiritual Care in Dutch Hospitals. The impact on healthcare of patients in palliative trajectories.
De belangrijkste conclusie: zorgmedewerkers die geschoold zijn in toepassing van de Richtlijn Spirituele Zorg besteden meer aandacht aan de behoeften en vragen van patiënten op dit terrein en verhogen daarmee de kwaliteit van de zorg in ziekenhuizen.
Lees meer.

Op donderdag 6 juli promoveerde Richart Huijzer. De titel van zijn dissertatie luidt: ‘De binnenkant van het ambt: Een groundedtheory-onderzoek naar de ambtsbeleving en levensbeschouwelijke identiteit van protestantse pastores in zorginstellingen, in dialoog met Paul Ricoeur’

‘De binnenkant van het ambt’ gaat over predikanten van de Protestantse Kerk in Nederland die als geestelijk verzorger werkzaam zijn in de zorg. De vraag die Huijzer stelt is: wat betekent het predikantschap – ofwel het ‘ambt’ – voor hun leven en hun werk? Hoe beleven zij het ambt en wat is de relatie tussen het ambt en hun levensbeschouwelijke identiteit? Deze vraag is van belang omdat het ambt door een deel van de beroepsgroep van geestelijk verzorgers, die meer dan alleen predikanten omvat, wordt gezien als niet noodzakelijk voor de uitoefening van het beroep. Ook bestaat er in de Protestantse Kerk in Nederland een structureel gebrek aan aandacht voor geestelijke verzorging in zorginstellingen.

Uit het kwalitatief-empirische onderzoek dat werd uitgevoerd volgens de methode van ‘classic grounded theory’ van de Amerikaanse socioloog Barney Glaser, komt naar voren dat het ambt door de protestantse predikanten-geestelijk verzorgers – tegen de verwachting in – van groot belang gevonden wordt. Hun taakopvatting valt ten diepste te omschrijven als ‘oog en oor zijn voor spiritualiteit en existentie’. Deze taak wordt verricht in de professioneel-institutionele contexten van zorginstelling, beroepsvereniging en kerk, in het gesprek met patiënt of cliënt, en ook in de eigen omgang met wat ‘het Heilige’ genoemd kan worden. Het ambt speelt hierbij – op telkens verschillende wijze – steeds een grote rol, soms negatief, vaker positief. Op een meer theoretisch niveau, mede geïnspireerd door de identiteitstheorie van Paul Ricoeur, kan gesproken worden van een wisselwerking tussen ‘adaptatie’, inspelen op de werkomgeving, en ‘attestatie’, het duidelijk maken waar men ten diepste voor staat. In dit krachtenveld kiest de predikant-geestelijk verzorger positie.

Het proefschrift bedoelt een bijdrage te leveren aan het debat over nut en noodzaak van het ambt zoals dat wordt gevoerd binnen de Vereniging van Geestelijk VerZorgers, de Protestantse Kerk in Nederland en het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken. De verworven inzichten zijn daarnaast van belang voor andere werkvelden waar geestelijk verzorgers werkzaam zijn, zoals Defensie en Justitie, voor onderwijsinstellingen waar geestelijk verzorgers worden opgeleid, voor andere kerken en zogeheten ‘zendende instanties’, en voor beleidsmakers.

OLVG:
Er is een concert geweest voor patiënten, naasten en medewerkers in de kapel OLVG- West. Er zijn liederen in het Nederlands, Turks en Arabisch gezongen met o.a. darboeka, ney (rieten fluit) en saz (snaarinstrument) en draaiende derwisjen. De patiënten, medewerkers en bezoekers hebben na afloop genoten van hapjes en drankjes.’ (Turk, A.)

Amphia:
Op de locaties Langendijk en Molengracht heeft de afdeling Geestelijke Verzorging samen met patiënten, bezoekers en medewerkers het Suikerfeest gevierd. Op alle afdelingen kregen patiënten een traktatie (Bulut, M.)

Jeroen Bosch Ziekenhuis:
In de Centrale Hal heeft de Geestelijke Verzorging samen met patiënten, medewerkers en bezoekers het Suikerfeest onder het genot van verschillende lekkernijen gevierd. Verder heeft een kunstenaar prachtige werken van de Ebru kunst (papier marmeren) gemaakt en getoond aan de geïnteresseerden. Er was in het algemeen veel interesse (Bulut, M.)

De Algemene Ledenvergadering op 26 juni trok meer dan 100 leden, waaronder een heel aantal collega’s die dit voor het eerst meemaakten. Op de agenda stond een aantal personele zaken, met daarnaast een inhoudelijke presentatie van de Taskforce Geestelijke verzorging Zorg buiten instellingen door Etje Verhagen.

Bestuur, met voorzitter Hugo Vlug aan het woord

Dank bij het afscheid van penningmeester Loes Berkhout

Benoeming van Guido Schürmann (links) tot bestuurslid

Verder werd collega Gabriëlle Gies benoemd in de Commissie van Beroep, als opvolger van Jaap Doolaard.

Presentatie Taskforce door Etje Verhagen, en alle aanwezige leden van de Taskforce.

Ten slotte werd de Research Award uitgereikt voor onderzoek dat een belangrijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van het vak geestelijke verzorging. Dit jaar voor het project van Annelieke Damen gericht op het in kaart brengen van de onderzoeksprioriteiten voor de geestelijke verzorging in de komende 10 jaar.
Bij afwezigheid van Annelieke zelf, die voor haar onderzoek in de VS verblijft, nam Carmen Schumann (UvH) de prijs namens haar in ontvangst.

Het Open Platform op 24 april is met ruim 80 aanmeldingen zeer goed bezocht. Dat geeft wel aan hoezeer het thema leeft binnen de vereniging.
De middag bestond uit een korte informatieve inleiding, discussie in kleine groepen en een plenair gesprek onder leiding van bestuurslid Jasper Smits.
Beleidsmedewerker Jorien Schippers schetste de historie van het initiatief-wetsvoorstel van Pia Dijkstra, de verschillen met de euthanasiewet en de mogelijke rol van geestelijk verzorgers. Wat dit laatste betreft: uit recent contact met Pia Dijkstra is wel duidelijk geworden dat zij voor geestelijk verzorgers geen directe rol als levenseindebegeleider ziet weggelegd, nog ongeacht eventuele BiG-registratie. Voor de levenseindebegeleider wordt –i.v.m de voor te schrijven medicatie- toch allereerst de kant op gekeken van medische professionals. Tegelijk is de gedachte dat levenseindebegeleiders in hun netwerk wél contacten moeten hebben met geestelijk verzorgers om naar te kunnen verwijzen. Dat biedt dus mogelijkheden voor een adviserende en begeleidende rol.
Uit het vervolg van de discussie bleek dat juist deze rol geestelijk verzorgers ook naadloos past: vragen stellen bij het proces, en bij onderliggende waarden die in het geding zijn. Dat geldt niet alleen op individueel maar ook op maatschappelijk niveau. Van verschillende kanten werd benadrukt dat de term ‘Voltooid leven’ niet helder is: iemand kan zijn of haar leven voltooid vinden maar hoeft daarbij geen doodswens te hebben.
Over de maatschappelijke kant van de discussie zou de VGVZ zich als beroepsvereniging ook moeten uitspreken, zo vindt een groot deel van de aanwezigen. Een aantal collega’s heeft zich bereid verklaard om het debat in de openbaarheid, samen met bestuur en stafbureau, te bevorderen.
Een uitgebreid verslag van de middag vindt u hier.

Op 10 november 2016 hebben de kamerleden Dik-Faber en Bruins Slot twee moties ingediend. In deze moties vragen zij de regering te onderzoeken hoe geestelijke verzorging in de palliatieve fase en zingeving in de zorg structureel gefinancierd kunnen worden. Op 22 februari 2017 heeft kamerlid Dik-Faber als vervolg hierop een motie ingediend waarin zij de regering vraagt in overleg te treden met thuiszorgorganisaties en zorgverzekeraars om te zorgen dat de toegang tot geestelijke verzorging in de thuissituatie is gegarandeerd. Deze motie is aangenomen.

Dit is een stevige steun in de rug voor de Taskforce Geestelijke Verzorging Zorg buiten instellingen die zich er eveneens voor inzet de toegankelijkheid en financiering van geestelijke verzorging in de thuissituatie te garanderen.

Klikt u hier voor meer informatie.

Archie de Ceuninck van Capelle, geestelijk verzorger van De Wever in Tilburg, is onlangs gepromoveerd.

Zijn proefschrift gaat over het verbeteren van kwaliteit van zorg. Een momenteel sterk aan belangstelling winnend model van zorg van goede kwaliteit is persoonsgerichte zorg waarbij de persoon en niet de ziekte centraal staat. Archie’s proefschrift bevat de neerslag van onderzoek naar de betekenis van goede zorg voor mensen met een recente diagnose Multiple Sclerose (MS). Het onderzoek spitst zich toe op geleefde ervaringen van zorgrelaties die verweven zijn met het ondergaan van diagnostisch onderzoek en behandeling. Ook komt aan bod hoe MS kleuring geeft aan relaties in het privéleven en betaald werk.
De resultaten van dit onderzoek bieden zorgverleners, familieleden en beleidsmakers aanknopingspunten om, samen met mensen met een (recent gediagnosticeerde) ernstige ziekte, te komen tot professionele interventies die, door afstemming op geleefde ervaringen, uitdrukking worden van menslievende zorg voor de ander.

Archie’s proefschrift is van waarde voor elke zorgverlener die behoefte heeft aan concrete handvatten om het ideaal van persoonsgerichte zorg om te zetten naar de praktijk, om het even of het nu om MS zorg gaat of om andere typen zorg, zoals ouderenzorg. Het proefschrift (inclusief een samenvatting in het Nederlands) kun je downloaden op de website van Archie www.ceuninck.nl.